Opgedoft voor een typisch Indiase bruiloft

Over liefde in India en waarom ik nooit meer terug ga

Vier jaar geleden woonde ik een bruiloft bij in India. Het was een bijzondere week in een bijzonder land. De kleuren, de smaken, de feestelijkheden, ik genoot met volle teugen en koester de herinneringen. Maar ooit nog eens terug naar India? Zeg nooit nooit, maar… nee.

Over liefde in India en waarom ik nooit meer terug ga

Als +1 ging ik met een vriendin mee naar een bruiloft van een van haar vrienden in India. Het was zo’n ‘waarom niet’ beslissing, toen ze in onze vriendinnengroep vroeg wie haar kon vergezellen. Vliegtickets werden gekocht, visa aangevraagd en de lange vlucht naar Delhi werd gemaakt. En het werd een bijzondere week.

We verbleven in een B&B in New Delhi, aten eindeloos veel dahl en curry, werden met open armen en veel bloemen & liefde ontvangen tijdens een typisch Indiase bruiloft en zagen de Taj Mahal in het echt. Een unieke ervaring die ik niet had willen missen. Toch denk ik niet dat ik ooit nog terug ga naar India.

India: mijn bezoek aan Delhi en Agra

Over liefde in India en waarom ik nooit meer terug ga

Dat ik heel cliché met een darmbacterie terugkwam, strontziek werd op de dag van de terugreis (de vlucht van New Delhi naar Parijs topt mijn lijstje van slechtste vluchten ooit en ik maakte er flink wat) en nog twee weken hondsberoerd was, heeft er niet eens mee te maken. Al behoren de toiletten bij de Taj Mahal tot de smerigste die ik ooit zag, na de hurktoiletten in Frankrijk. Het is meer dat ik me zelden ergens zo ongemakkelijk heb gevoeld.

Nu moet ik bekennen dat ik ook niet geheel objectief richting India ging. Sterker nog, ik vrees dat ik nog nooit zo wantrouwend naar een tot dan voor mij onbekende bestemming ben gegaan. Vlak voor wij erheen gingen, was de verkrachting en dood van een jonge Indiase vrouw wereldnieuws.

De schrijnende verhalen over geweld tegen vrouwen kon ik maar moeilijk los laten; zulke verhalen raken een gevoelige en persoonlijke snaar. De priemende blikken van Indiase mannen – van alle leeftijden – vond ik lastig om te negeren en behoorlijk intimiderend. Niet in de minste plaats omdat ik elke man bij voorbaat al wantrouwde. Een pijnlijke constatering als je jezelf tot dan toch vrij onbevooroordeeld achtte…

Rijk vs arm, man vs vrouw

Ik ben me altijd bewust van mijn vrouw-zijn en alle voor- en nadelen die daarbij komen kijken. Hier werd het nog eens uitvergroot. Rekening houden met gewoontes in een land vind ik geen probleem. Dat je als vrouw zo overduidelijk aan meer regels moest voldoen terwijl je duidelijk minder rechten had, voelde echter niet prettig.

Straatbeeld in Old Delhi, IndiaBijna van top tot teen bedekt in de Djama Masjid Moskee in India

Van top tot teen bedekt, met extra gewaad, bij de Djama-Masjid Moskee in Delhi

Wat me ook opviel, waren de grote contrasten. Tussen arm en rijk, schone winkelcentra en huizen op een vuilnisbelt, tussen verschillende kasten (ook al zijn die officieel afgeschaft), tussen mannen en vrouwen… Ik ben zelden ergens geweest waar zoveel nadruk lag op de verschillen tussen mensen. Waar kinderen op straat bedelen, soms zelfs met een baby ernaast. Waar mensen met je op de foto willen, omdat de kleur van je huid en haar contrasteert met die van hen. Waar de eigenaresse van ons B&B los ging over mensen beneden haar stand. Voor haar heel normaal, voor ons als nuchtere Nederlanders vooral bevreemdend en ongemakkelijk. Vol de discussie ingaan doe je toch ook niet op zo’n moment.

Ondanks mijn ongemakkelijke gevoel, gebeurde er weinig echt vervelends. Als ik dat moment achterin de tuktuk, wachten voor een rood stoplicht, even vergeet… dat piepjonge straatjochie dat maar aan mijn arm en vervolgens borst bleef zitten, deed dat vast niet bewust… toch?

Opgedoft voor een typisch Indiase bruiloft

Opgedoft voor een typisch Indiase bruiloft. De henna zat na drie weken nog op mijn handen

Het voelt oneerlijk en elitair, om toe te geven aan dat negatieve gevoel en nooit meer naar India te gaan, omdat het leven daar zo contrasteert met wat jij bent gewend. Want voor elke starende man waren er ook vriendelijk glimlachende. Voor elke oplichter vrijgevige Indiërs die ons met liefde hun land lieten zien en hun lekkerste maaltijden voorschotelden. Tijdens onze fiets-toer dwars door de drukke straten en kleine steegjes van Old Delhi voelde ik me ouderwets op mijn gemak, vast dankzij de fiets. En New Delhi is maar een fractie van India, zo vertelden ook die twee Hollandse vriendinnen van de bruidegom die elk solo door India reisden in de dagen voor en na de bruiloft.

Toch kan ik dat onprettige gevoel niet van me afschudden. En met nog een hele wereld aan mijn voeten acht ik de kans dat de mijne ooit nog op Indiase bodem staan dan ook vrij klein.

En jij? Ben jij weleens in India geweest? Of zou je dat willen?

33 reacties
  1. Hoi! Lees dit artikel net en moet even reageren, omdat ik het zo erg herken! Ik ben twee maanden in India geweest, vooral in niet-toeristische gebieden. Ik verkeerde in een voortdurende staat van ongemakkelijkheid, en dat kwam vooral omdat ik blond en wit ben en iedereen steeds met me op de foto wilde of stiekem foto’s nam. Vreselijk. Niet alleen omdat het soms tot op het onbeschofte (in mijn ogen) af gevraagd werd, maar ook omdat ik steeds dacht: ja maar, het zijn toch juist mijn mede-westerlingen geweest die jullie al die jaren hebben gekoloniseerd! Waarom in vredesnaam deze verheerlijking van mijn haarkleur en huidskleur?
    En inderdaad enorme verschillen tussen arm en rijk, en gelukkig ook mensen die daar hard aan werken, maar ook heel veel die het niets kan schelen – lijkt het. En voor mij als introvert was het helemaal een ingewikkelde drukke ervaring, haha.
    Dank voor je blog :-)

  2. Ik denk dat India een heel druk en chaotisch land is, iets wat me ook niet zo erg aanspreekt. Maar het heeft ook overweldigende en prachtige elementen.
    Vervelend dat je je er soms ongemakkelijk voelde.
    Ik denk dat als ik erheen ga dat ik me meer richt op de mooie natuur-plekken en monumenten, zoals Hampi, dan de drukke steden.

  3. Ik ben nooit in India geweest, ik zou het wel willen, maar ergens vind ik het eng. Precies om wat jij beschrijft. De verschillen tussen man en vrouw, arm en rijk. Het bedelen, het aankijken, aanraken, ik weet niet hoe lang ik dat leuk blijf vinden. Maar ook de geuren, de rommel… Het lijkt me heel overweldigend. Toch zou ik wel willen, want ik ben ontzettend nieuwsgierig naar het land.

    1. India is volgens mij echt een ‘love it or hate it’, zoveel verschillende reacties gehoord! Als ik jou was, zou ik ook gewoon toegeven aan de nieuwsgierigheid en het zelf eens ervaren :)

  4. Beste Natasja,
    wat grappig dat voor jou de reden naar India te gaan een bruiloft is geweest. Ik verkeer in dezelfde positie en mag deze unieke gebeurtenis samen met mijn man gaan meemaken.
    Ik ben heel benieuwd wat jij op die dag (dagen) hebt aangetrokken. Ging je gewoon westers gekleed (welsiwaar bedekt) of heb je een saree aangedaan. Wijk ik erg vd norm af als ik deze niet aan wil of is het juist heel apart voor een westerling. Een Kameez is voor mij ook een optie.
    Ik vind het sowieso lastig te bedenken wat ik in de koffer moet doen. Rok tot op de knieen is toch toegestaan? Kan deze mee.
    Heb je nog tips voor het huwelijkscadeau?

    1. Hi Angelique, wat leuk dat je ook naar India gaat voor een bruiloft! Ik ging met een vriendin mee en was er samen met de familie van de bruidegom. Wij zijn voor de bruiloft gaan winkelen, met de familie van de bruid erbij. In dit bericht kun je beter zien wat we uiteindelijk op de bruiloft zelf droegen: https://www.watzijzegt.com/2013/04/india-delhi-en-agra/

      Op het feest erna hadden we gewoon onze eigen kleding aan, wel bedekt ja. Ik heb zelf eigenlijk altijd wel een lange broek of legging aangehad. Zou vooral een vestje of grote shawl meenemen die je altijd om kunt slaan. Helaas geen tips voor een huwelijkscadeau, maar dat kun je misschien informeren bij de (familie van) het bruidspaar?

      Ik wens je in elk geval een bijzonder mooie reis!

  5. Bizar, hoe verschillend je dan iets kan ervaren en hoe anders we allemaal zijn! Ook ik ging redelijk bevooroordeeld naar India en had nooit verwacht dat ik… redelijke controll freak en houd van netjes en opgeruimd… het zo’n tof land zou vinden. Als ik nog maar een week thuis ben mis ik het altijd alweer. :) Mooie henna trouwens…

    1. Mooi hoe iedereen dat anders kan ervaren inderdaad! Heb meer enthousiaste verhalen van mensen gehoord, en had het ook zeker niet willen missen. Maar toen ik voor werk 2 weken in Beijing verbleef, voelde ik me daar veel meer op m’n gemak en liep ik gerust in m’n eentje over straat terwijl er verder geen andere toeristen te bekennen waren. Blijft toch mooi, zo’n verschil in ervaring.

  6. India heb ik nooit bezocht, maar de grote verschillen tussen arm en rijk herken ik van Bangladesh – en dat schijnt nog wat extremer te zijn.

    Ik zou graag een keer naar India willen. Al zeg ik dat van meer plekken op deze aardbol, en ik kan niet overal heen ;)

    1. Haha ja dat ken ik! Vandaar ook mijn nogal stellige uitspraak dat ik nooit meer terug ga naar India. Zoveel andere bestemmingen waar ik dan liever heen ga!

  7. Ik ben er nog nooit geweest, mijn moeder wel en die kwam terug met een hoop sari’s en Salwaars. ?. Toch zou ik er wel ooit een keer naar toe willen. Ik kom daar oorspronkelijk vandaan. Ik ben van Surinaams Hindoestaanse afkomst. Die man vrouw verschillen, vind ik zo dubbel. Het hindoeïsme is het enige geloof waar godinnen aanbeden worden en dat terwijl zoveel vrouwen daar niet goed behandeld worden…. Als ik zou gaan, zou ik nauwelijks opvallen tussen de mensen daar, dat is dan in mijn voordeel. Die mehendi op je handen staat je trouwens prachtig!

  8. Hallo,
    Ik ben nog nooit in India geweest maar mijn ouders wel en ook een paar vrienden van mij zijn daar al eens geweest. Ze hadden wel verteld over de grote verschillen tussen arm en rijk en hebben ook heel wat bedelaars gezien maar vonden het toch niet zo erg om er niet nog een keertje naar toe te gaan (wat ze dan ook gedaan hebben).

  9. Hallo Allemaal, ik ken mensen die 26x zijn gereisd naar India. India is een land dat kleuren geuren culturen en alles heeft
    T is een mooi land. Mee eens over dat mannen vrouwen niet graag boven hun zien ontwikkelen. Maar alles veranderd en ook de hygiëne. Her is een land met miljoenen mensen en weinig werk. Kinderen die aan hun lot zijn overgelaten worden meegenomen door smokkelaars die hun verminken en laten bedelen. Baby’s die met drugs toedienend uren niet wakker worden. Tesamen dan bedelen. Ipv negatieveiteit te verspreiden moet men in hun schoen staan. Er zijn in India meer mannen dan vrouwen. Kasten bestaan nog wel op plekken waar men dat heeft meegekregen en niet verder zijn ontwikkeld. Rijk en arm is er veel. De rijken geven niet om de armen. De Hindoes geloven in boetedoening maw wat je in je vorig leven heb gedaan daarvoor wordt je als mens weer geboren als je as lechte dingen hebben verricht zul je ook lijden. Als je goed heb geleeft kom je niet terug. Heb je slecht geleefd dan zal je zwerven bedelen steken etc etc. Het is jammer dat je geen kennis meekreeg dat voordat je India bezoekt bepaalde medicijnen moet innemen om niet ziek te worden. En niet alleen India. De arme landen zijn wel door blanken tot die status gebracht. India Afrika etc waren rijke landen en de blanken hebben ervoor gezorgd dat die landen nu zo oogt. Maar geloof mij al die landen komen weer bovenop. Er us zelf al bewezen dat India in de toekomst de rijkste land zal zijn. Er zijn veel slaven in India Afrika etc waarom omdat de rijke blanken hun uren voor weinig laten werken geen voorzieningen etc ze slapen met tig personen in een ruimte waar wij Nederlanders ons eigen slpkmr voor ons alleen hebben. Deze mensen werken niet van 9-5 maar van 4u ochtend tot 12u in de nacht. Ze moeten uren reizen
    Zo kan ik nog doorgaan. India is een mooi land er wordt aan gewerkt om alles te veranderen.. vrouwen beginnen meer rechten te krijgen
    1x T land bezoeken is nog niet aan orde om over die land te praten. Suriname is een mooi land verschillende culturen. Iedereen is hulpaanbod. Het is gezellig leefbaar en hygiëne voorop. Ik denk dat oordelen over een land niet ok is omdat hè daar even bent geweest. J moet eerst er wonen om te beseffen hoe die mensen er leven.

  10. Zo herkenbaar! Ik zag ook als een berg op tegen India. Het is dat Erick echt graag wilde, maar anders was ik er waarschijnlijk nog steeds niet geweest. Wel hebben wij er daarom bewust voor gekozen om (eerst) alleen naar het zuiden, Kerala, te gaan. Iets verder ontwikkeld dan de rest van het land. Ik kan nu achteraf zeggen dat ik het echt wel heel mooi vind, maar in de top 10 van mijn favoriete landen staat het zeker niet. En of ik nog eens terug wil? De ene dag wel, de andere dag denk ik NOOIT MEER! ;)
    Maar een tip is dus wel Kerala. Prima te doen!

    Wel een super gave reden waarom jij naar India bent gereisd zeg. Een bruiloft, hoe bijzonder. Dat heb je maar mooi wel even meegemaakt ;)

  11. Dat is nog eens een origineel artikel. Ik vond het interessant om te lezen! India trok me al nooit, maar nu al helemaal niet meer ;)

    1. Ha, dank je wel! :D Het was niet mijn bedoeling om mensen te ontmoedigen naar India af te reizen, maar het blijkt wel echt een ‘love it or hate it’ land te zijn gezien de reacties die ik krijg. Leverde vandaag in elk geval leuke gesprekken op met mensen! :)

  12. Mooi persoonlijk verhaal. Ik denk dat ik me er ook bijzonder ongemakkelijk zou voelen. Hoewel ik klasseverschillen gewend ben, zal het hier zeker niet zo erg zijn als daar. Daarnaast kan ik ook vaak de dingen die in het nieuws komen niet zomaar loslaten. Het geweld tegen vrouwen… anfgstaanjagend gewoon. Of ik er ooit heen zal gaan weet ik niet.

    1. Dank je! Zat de afgelopen dagen steeds foto’s te kijken in mijn Timehop app en het moest me ineens van het hart. En die omgang met vrouwen ja, dat is toch iets wat je als vrouw zijnde maar lastig van je af kunt zetten. Ik tenminste, want heb ook van diverse vrouwen gehoord dat ze totaal geen problemen hebben (gehad) terwijl ze door India reisden.

  13. Nog nooit in India geweest en ik denk ook niet dat het er ooit van gaat komen. Ik zie onwijs mooie plaatjes voorbij komen op instagram en als ik naar 3 Op Reis kijk of naar Floortje Dessing zie je ook veel mooie dingen, maar toch trekt het me niet. Vooral ook om de redenen die jij beschrijft. Ik denk dat het cultuurverschil gewoon te groot is. Als ik al die hordes Indiërs om een groepje toeristen heen verzameld zie dan krijg ik spontaan de rillingen. Nee, het gaat het hem niet worden denk ik.

    1. Claustrofobisch en mensenschuw moet je inderdaad niet zijn in India! Vooral dat laatste zou een probleem zijn, je bent echt zelden alleen en zeker op straat geregeld een toeristische attractie. Mijn reisgenoten waren allemaal een tikje blonder dan ik, dus die moesten er nog vaker aan geloven. Ik ben nog steeds heel blij dat ik een stukje van de cultuur heb mogen proeven maar het was wel een heftig verschil met de onze.

  14. Wat heerlijk, zo’n eerlijk artikel!
    Ik ben zelf nooit in India geweest en eerlijk? Ik heb ook eigenlijk geen behoefte om daar naar toe te gaan… Ik zeg zeker nooit nooit, maar het trekt me gewoon niet zo. Ik ben absoluut verwend en alleen al die onhygienische toestanden daar maakt me mij voorbaat al ongemakkelijk. De dingen die jij opnoemt lijken me ook lastig. Natuurlijk zijn dit ook juist de redenen waarom het eigenlijk goed is om er wel heen te gaan! Die cultuurclash kan ook juist wel een goed leermomentje zijn denk ik… Maar vooralsnog trekt het me gewoon niet.
    Het lijkt me wel heel bijzonder om zo’n bruiloft mee te maken! Maar wat een hel dat je dan die lange terugweg zo ziek bent geweest, pfft…

    1. Haha, die hygiene daar was ook geen ding waar ik naar uit keek, maar als je uitgaat van het ergste, valt het op zich nog best mee :) Het was wel ultiem cliché om alsnog ziek te worden, gelukkig pas op de laatste dag. Al had ik er veel voor over gehad om niet in dat vliegtuig te hoeven stappen op dat moment :’)

  15. Gelezen! ;) wat een ervaring. Hoe je het omschrijft, de bizarheid, de contrasten, ik wil ook! Voor mij juist een reden om die kant op te gaan, ik hoor dit soort verhalen vaker en ik wil dat ook ervaren. Ik herken het gevoel van onmacht naar vrouwen, in Egypte raakte mij dat ook. Zo anders. Mooi en eerlijk, deze blogpost! Dank voor het delen.

    1. Yes, dank je! Deze post is ook zeker niet bedoeld om anderen te ontmoedigen hoor. Ik kwam de afgelopen dagen steeds foto’s tegen in mijn Timehop en wilde het gevoel dat ik erbij had toch eens van me afschrijven. Heb ook zoveel bijzondere dingen meegemaakt, kan me zeker voorstellen dat andere mensen juist hun hart verliezen aan India. Het mijne ligt alleen ergens anders :)

  16. Het lijkt me een prachtig land, maar die minder hygiënische toestanden houden me tegen om het ook effectief als bestemming te overwegen. Een vriendin van mij heeft Indische roots en is het land samen met haar vader gaan bezoeken en zij is de helft van de reis ook ziek geweest. Dat zie ik niet zitten. De situatie van de vrouwen en hun rechten is iets waar ik me heel erg zorgen over maak. Ik wil me als vrouw niet ongemakkelijk moeten voelen en mezelf kunnen zijn. Ik word er best boos van dat dit nog lang niet overal ter wereld mogelijk is, wel integendeel.

    1. Dat ik ziek terug kwam, was ook niet ideaal maar kan op zich overal gebeuren natuurlijk. Ik vond de hygiënische toestand daar nog niet eens het ergst… Vooral die omgang met vrouwen maakte dat ik me er niet op mijn gemak voelde, daar kan ik me inderdaad ook flink boos over maken.

    1. Dat hoor ik inderdaad van veel mensen: of je vindt India geweldig of helemaal niets. Iets ertussenin lijkt er maar weinig te zijn. Ik vermoed dat mijn gevoel vast ook anders was geweest als ik meer van India had gezien dan alleen Delhi. Wellicht komt het er toch ooit nog eens van meer te ontdekken.

      1. Ik herken het zo! Alleen waren wij in het “rijke” Goa, exact hetzelfde. Ik ben van de tak: I hate it. Nooit meer. Er is nog zoveel moois anders te zien in de wereld.

  17. Wat een bijzonder en persoonlijk verhaal. Ik ben nog niet in India geweest maar ik kan mij wel een voorstelling maken. Sowieso vind ik dat soort dingen ook lastig. Wij zijn net terug uit Israel en hebben een fantastische tijd gehad. Maar ook alles wat je hoort en lees in de media. Het voelt omstreden. Of Zuid-Afrika, om weer hele andere redenen omstreden en een groot contrast tussen arm en rijk. Je wil dichtbij je eigen gevoel blijven. Je ogen niet dicht doen en wegkijken. Het voelt zo dubbel.

    1. Je zit als reiziger sowieso vaak in een luxe-positie, alleen al vanwege het feit dat je het je kunt permitteren daar te zijn. Maar in India vond ik het echt heel lastig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de twee weken die ik in Beijing verbleef. Ook een totaal andere cultuur dan de onze, toch voelde ik me hier over het algemeen veilig genoeg alleen over straat te gaan.

Reageren is niet mogelijk

Dit wil je wellicht ook lezen

REISINSPIRATIE: Wat ik leerde van reizen

Regelmatig blog ik hier over reizen die ik heb gemaakt of graag nog zou willen maken. Vaak bijzondere ervaringen die ik een leven lang met me mee zal dragen, net…